Met een lijf van wel 1,5 centimeter, dikke behaarde poten en een zwart, wit met geel gestreepte tekening, is de wespspin een dier dat toch menig bezoeker achteruit laat deinzen wanneer ze deze de spin in hun grote wielweb zien hangen. Hij ziet er gevaarlijk uit. Maar is dit terecht?

Blufpoker 

De wespspin, ook wel tijgerspin genoemd, geeft met de geel met zwarte tekening een duidelijk signaal af, "ik ben gevaarlijk, je kan me maar beter met rust laten!". De naam doet ook nog een vermoeden dat de soort kan steken. Nu is dit gelukkig niet het geval, de naam 'wespspin' komt doordat deze spinnen een wespachtige tekening hebben. Deze soort is eigenlijk volledig ongevaarlijk voor spinnenjagers als vogels, zoogdieren en ons als mensen. Hun afschrikwekkende uiterlijk is eigenlijk niets meer dan blufpoker. Toch werkt het wel, vogels, welke graag een dikke spin lusten, laten de soort toch voor de zekerheid maar even links liggen. 

Liefdesleven

Het liefdesleven van een wespspin kent eigenlijk alles behalve romantiek. Het mannetje, dat met zijn formaat van 5 millimeter maar 1/3e van het formaat van het vrouwtje is, bezit over 2 genitaliën. Dit betekend dus 2 kansen om te paren. Maar, die tweede keer is eigenlijk een uitzondering. De mannen mogen namelijk al blij zijn als ze de eerste keer overleven... De dames hebben er namelijk 0,0 moeite mee om na de paring het mannetje rustig op te eten! De mannen zijn opzoek naar nog maagdelijke dames. Lukt het om er eentje te paren, dan blijft 1 van zijn 2 genitaliën achter in het lijf van het vrouwtje. Heeft het mannetje geluk, dan hebben ze een vrouwtje dat nog maar net verveld is, en zijn de kaken nog te zacht om het mannetje te doden. Dit is voor hun de enige hoop op een niet dodelijke afloop van dit liefdesspel. Daarom wachten er bij het web van een nog niet volwassen vrouwtje soms wel 3 mannen tot het moment daar is en ze haar laatste vervelling heeft gehad. De andere mannetjes proberen het later ook nog een keer. Maar, voor een spin is een bewegend voorwerp in het web natuurlijk allereerst een prooi. Wil een man een dame banderen om te kunnen paren, moet hij eerst door middel van signalen duidelijk maken dat hij geen prooi is om de agressie onderdrukken. Wespspin mannen hebben deze skills alleen niet heel goed ontwikkeld. Het geven van signalen bestaat niet meer uit het wat tokkelen aan de snaren en trillen met het achterlijf. Bij het net vervelde vrouwtje is het agressieniveau nog laag, maar als zij eenmaal heeft gepaard, kan je je als man maar beter wegmaken! 

Grote eter

De wespspin is een van de grootste spinnen van europa. Dankzij het formaat is de soort dus ook in staat wat grote prooien dan de gemiddelde spinnensoort te scoren. Zo eten deze spinnen gerust een libel of vlinder op. Maar, hun lievelingseten blijft toch wel een lekker dikke sprinkhaan. Speciaal hier voor spint de wespspin haar grote kleverige wielweb laag boven de grond tussen de begroeing, in de hoop dat opspringende sprinkhanen hier in vast komen te zitten. Opvallend aan het web van een wespspin is dat er eigenlijk altijd een licht zijden "bliksemschichtje" in is geweven. Waar voor dit nou eigenlijk precies is, zijn onderzoekers nog niet uit.

Nieuwkomer

De wespspin in nog een relatieve nieuwkomer in ons land. Tot een eeuw geleden was het echt nog een soort die je alleen maar in het mediterna gebied tegen kwam. Door klimaatsopwarming konden deze spinnen het ook in noordelijkere delen steeds beter redden. Zo kwam er in 1980 ook de eerste waarneming van deze spin voor Nederland in Limburg. Sinds dien is de soort een steeds algemenere verscheining geworden, en kan je hem overal in Nederland tegen komen, waaronder het Bentwoud.